من و چادرم

دیروز رفته بودیم با دوستم که مانتو بخره
به فروشنده گفت یه مانتوی نخی و مشکی میخوام
فروشنده به یه حالتی گفت چیه آخه شما جوونا همش دنبال رنگ مشکی هستین
دوستم گفت اتفاقا من مخالف رنگ تیره هستم اما این مانتو رو واسه مراسم دائیم میخوام که تازه فوت کرده.
فروشنده گفت آها و بعد روشو کرد سمت من و گفت این خانمو ببین کلا مشکی پوشیده، گرمت نمیشه؟ داری خفه می شی؟
احتمالا فروشنده پیش خودش فکر کرد منم جز اون دسته از خانمایی هستم که به زور حجاب رو انتخاب کردم و الانم حرفشو تایید میکنم
ولی کور خوند
تا تونستم پاچه شو گرفتم
گفتم اصلا هم سخت نیست خیلس هم راحتم
فروشنده گفت: نه منظور بدی نداشتم، منظورم این بود که راحت نیستی
گفتم همینکه کسی نگام نمیکنه من راحتم...

تقوا در شبکه های مجازی

#تقوا_در_دنیای_مجازی

آقا مجید

بچه که بودیم ته کوچه مون جای این آپارتمانا یه باغ داشت.

یه باغ بزرگ با درختهای مختلف

یه درخت  هلو کنار دیوار باغ بود که شاخه هاش سمت کوچه و بیرون از باغ بود

ما بچه ها هم میفتادیم به جون درخت و تا میتونستیم ازش میوه می چیدیم

صاحب باغ هم دل خوشی از ما نداشت و همیشه ی داد و فریادش هوا بود...

اون روز هم داشتیم یواشکی از میوه هاش می کندیم که آقا مجید صدامون کرد

یه گوشه تو سایه ساختمون نیمه کاره نشسته بود و داشت درس می خوند،

دانشجو بود، نمی دونم چه رشته ای، اما همیشه یه دوربین عکاسی همراش بود و واسمون عکس میگرفت، هنوز هم اون عکسارو دارم...

اونموقع 8 یا 9 سالم بود...

آقا مجید من و سارا رو نشوند روبروی خودش و شروع کرد به قصه گویی

قصه ی مردی که از تو رودخونه یه سیب برمیداره و گاز میزنه... هنوز از گلوش پایین نرفته بود که به ذهنش میرسه: باید رضایت باغبون رو بدست بیاره... رد سیبو میگیره و بالاخره باغبونو پیدا می کنه اما باغبون رضایت نمی ده و شرط میذاره و ادامه ی داستان....

دقیقا این داستان تو ذهنم موند

بعدش چند تا داستان دیگه هم تعریف کرد که اونموقع واسم قابل فهم نبود:

یه آقایی بود که دزدی کرده بود و مال حرام خورده بود و بعد قیافش چنان شد و بهمان و... (زیاد تو ذهنم نیست)

بزرگتر که شدم فهمیدم منظورش همون صورت برزخی بود و عاقبت مال حروم خوردن..

و اما الان...

از آقا مجید خیلی ممنونم و امیدوارم هر جا که هست رحمت خدا شامل حالش بشه و سلامت باشه...

هنوزم تاثیر اون داستان ها تو زندگیم جاریه

از آقا مجید ممنونم به خاطر اینکه مفهوم لقمه ی حلال رو واسم نهادینه کرد...

ضیافت

میهمان خدا شدیم
هر چه میخواهیم طلب کنیم که صاحب خانه بسی کریم است میهمان نواز...

از کریم چه انتظاری غیر از این میرود که اجابت کند خواهشی که از او می شود...

من و آرزوهایم

در چند قدمی رویاهام هستم
خدایا شکرت که دعاهامو شنیدی
حتی اگه به رویام نرسم بازم شکرت
به خاطر اینکه مطمئنم کردی که شنوایی حتی نسبت به بنده های بدت...

...

«پناه»
میبرم «به خدا»،

از عـیبی که

«امروز» در خود می بینم،

و
«دیروز»
«دیگران را» به خاطر
«هـمان عیـب» ملامت کرده ام.

محتاط باشیم در «سرزنش»
و «قضاوت کردن دیگران».

وقتی؛
نه از «دیروز او» خبر داریم
نه از «فردای خودمان».

آرایشگاه

تو یه مراسمی بودم دو تا خانم داشتن با هم صحبت میکردن و من هم ناخوداگاه صحبتهاشونو می شنیدم

میگفت آدما نباید تو محیط هایی قرار بگیرن که تاثیر بدی تو روحیه و افکارشون داشته باشه. من اصلا از جو آرایشگاه ها خوشم نمیاد اگه هم بخوام ابرومو بردارم و صورتمو بند بندازم خواهرم اینکارو برام انجام میده


دیدم واقعا راست میگه

جو آرایشگاه های زنانه خیلی بده، بحث هایی که اونجا صورت میگیره

همه ی آدما تحت تاثیر محیط هستند و افکارشون بر این اساس شکل میگیره پس بهتره تو هر محیطی قرار نگیریم.

از بین این همه آرایشگاهی که تو شهرمون وجود داره من آرایشگاهی رو انتخاب کردم که مسافت نسبتا  دوری داره با این حال سه مسیر تاکسی سوار میشم تا فقط به اون آرایشگاه برم.

یکی از دوستام معرفی کرد

نه اینکه از لحاظ حرفه ای کارشون خیلی خوب باشه

فقط به این دلیل که جو جاکم بر اونجا مثل آرایشگاه های دیگه نیست...

کسایی که اونجا کار میکنن آدمایی مومن و مقیدی هستند

اهل جلوه گری نیستند و تو محیط بیرون از آرایشگاه با پوشش خیلی مناسب ظاهر میشن بر خلاف اینکه اکثر (نه همه) آرایشگرها خیلی جلف میگردن...

جدایی به سبک قرن جدید

شنیدم دو نفر میخوان از هم جدا بشن

با اینکه نمی شناسمشون و تا حالا ندیدمشون ولی خیلی متاثر شدم.
خانمه معلم پرورشی یک مدرسه و از خانواده شهدا با دو تا بچه ی 8 ساله و یک ساله
زیر سرش بلند شده و پاشو کرده تو یه کفش و الا و بلا طلاق
قاضی میپرسه علت طلاق؟
حرفی برای گفتن نداره، چون شوهرش چیزی براش کم نذاشته، یه شوهر خوب داره که هیچ جوری نمیتونه متهمش کنه. نه معتاده نه دست به زن داره نه ...

از قرار معلوم این خانم محترم تحت تاثیر فیلم های ماهواره با یه آقایی دوست می شن و خدا عالمه که این آقا چه وعده و وعیدهایی به این خانم متاهل داده که حاضره از دو تا بچه ش بگذره به خاطر رسیدن به به اصطلاح عشقش

حالا بگذریم از اینکه تو گوشیش کلی شماره با اسمهای عجیب و غریب ذخیره شده که وقتی شوهره می پرسه اینا کین؟ جواب میده راننده های سرویس مدرسه هستن.
خب ادم حسابی چرا درست اسمشونو ذخیره نمیکنی... ج؟ الف؟ میم؟ ...


پ ن:
تو یه وبلاگی جمله ای از فرانسوا ولتر خوندم: در جامعه ای که کارها برحسب استعداد تقسیم نشود، در حقیقت همه بیکارند.
واقعا خوشم اومد.
تو جامعه ی ما خیلی ها از اسم شهید سو استفاده کردن و بدون اینکه لیاقت داشته باشن به پستهای عالی دست پیدا کردن. یه نمونه ش همین خانم معلم پرورشی... وای به حال دخترای اون مدرسه ای که همچین معلمی اونا رو پرورش بده... چه افکاری که بخواد اون به بچه ها تزریق کنه...

قلب ژله ای

اندر احوالات برنامه های صدا و سیما در اعیاد شعبانیه

دیشب که شب میلاد حضرت ماه بنی هاشم را پشت سر میگذاشتیم شبکه دو به اصطلاح عیدانه ای ترتیب دادن و به مبارکی این روز دو مهمان از بازیگران سینما و تلویزیون دعوت کردن.

سوالات کلیشه ای توسط مجری پرسیده میشد و میهمانان گرامی با همون کلیشه های همیشگی جواب میدادن.

چه فیلم هایی بازی کردین؟

چه حسی داشتین؟

کارش راحت بود؟

متفاوت بود؟

نقش تون منفی بود یا مثبت؟

...

آخه به ملت چه ربطی داره؟ که وقت با ارزششونو باید پای این سوالا و جوابای بیهوده تلف کنن.

اگه عیده به نوعی این شادی رو در دل همه به وجود بیارین. مثل کاری که احسان علیخوانی میکنه... صحنه بازگشت یه پدر زندانی به آغوش خانواده... صحنه اشک شوق یه هموطن و ...

خب که چی آخه از بازیگران دعوت میکنید...

از طرف می پرسه بازی تو فلان فیلم دفاع مقدس چه تاثیری روی شما داشت؟

اصلا لازم به جواب دادن نیست. وضعیت ظاهری همون بازیگر گویای تحولات درونیش هست... چه حاجت به بیان است...